Uitje met de "Wandelende Tak"".

Dag 3

Vandaag worden we rondgeleid in de omgeving waar Paula is opgegroeid.
We beginnen met een wandeling naar een openlucht kerk, 
waar de dochter en schoonzoon zijn getrouwd.







Er werd spontaan een lied ingezet.
Er liepen mensen aan de overkant van het meer 
en zij vonden het zo mooi klinken en vroegen of 
we het nog een keertje wilde zingen.
Tuurlijk, wij wel.




Hier liggen 319 gesneuvelde soldaten begraven.
Wij zijn niet zo op de hoogte van de geschiedenis van Finland.
Maar er is hier heftig gevochten in de 2e WO.


Dit kerkje op de begraafplaats heeft een prachtige akoestiek.
Ik heb wel een filmpje gemaakt, maar ik weet niet of 
de zangeres het op prijs stelt als ik het hier plaats.





Jan verzorgt hier de bloemen op het graf van de ouders 
en grootouders van Paula.


Dit kerkje is op 1 na grootste houten kerk in Finland. 
Het is als een soort log cabin gebouwd. 
Met allemaal dikke boomstammen.
In 1822 werd hier de eerste dienst gehouden.




Art Centre Salmela, Is gevestigd in het oude dorpshuis en dorpshuizen.
De exposities zijn weer gegeven in verlaten erfgoed huizen.











Het is prachtig hier, we wandelen weer verder in een stukje bos.
En hier ging het mis.......ik struikelde over wortels van een boom en viel met mijn gezicht plat op de grond. In mijn val duw ik altijd gelijk mijn camera weg. Die blijft heel......maar een wondje aan mijn lip, geschaafde handen en knie. De knie heeft het meest te lijden gehad. De volgende dag was het bont en blauw. De week erna was mijn scheenbeen geel, maar verdwijnt wel weer. Maar nu na een maand heb ik nog steeds last van de knie, gelukkig kan ik er gewoon mee lopen. 
Maar ik denk dat het van binnen nog aardig beurs is. 










Deze opbouw in het meer is van pallets, hout ed. wordt in brand gestoken met midzomer. Maar net als in Nederland met de Paasvuren werd het dit jaar verboden. Dit ivm de harde wind en de droogte. 

Natuurlijk moest er ook worden gegeten. Paula zei, een plak broodtaart is erg lekker. en dat was het ook. Diverse soorten brood met oa besmeerd met roomkaas en ham. Heerlijk.
Met een bakkie koffie erbij. 

Maar dat was niet genoeg voor de lunch, 
dus nog een keertje naar binnen.
Ik ging dit maal voor een hartige taart, ook erg lekker.


En we moesten beslist binnen gaan kijken. 
Daar hingen prachtige natuurfoto's uit de omgeving.
En wat ook opviel, de Lieveheersbeestje. 
Die waren op steentjes beschilderd en ook op grote stenen die 
dan weer fungeerde als deurstopper.
Maar eigenlijk maakte ik de foto voor de gordijntjes, 
met stichery. 
Er zat een vaste bezoeker bij het tafeltje waar de gordijntjes hingen. Toen Tineke en ik daar een foto van wilde maken vluchtte hij weg. Stel dat ik daar op de foto kom bij de vreemde vrouwen 😉


Dit was een klein winkeltje met allemaal eigen gemaakt handwerkjes.


Dit is de vroegere grenspaal tussen Zweden en Rusland, 
toen Finland nog niet bestond.

Klik op de link als je meer wilt weten.


En ja boodschappen moeten er ook gedaan worden. 
Ook voor thuisblijvers of gewoon omdat je weet dat 
iemand dit lekker vindt.

Onze laatste wandeling van deze dag ging naar de 
loopgraven uit de 1e WO.
Maar of ze ooit gebruikt zijn was niet bekend.
Maar we konden er doorheen lopen en door al het mos 
wat er groeide was het een zachte en verende ondergrond.











En eenmaal door de loopgraven heen kom je boven 
op de heuvel een picknick bankje tegen met een 
prachtig uitzicht over het meer. 






Paula wilde ons de tapijtenwasstraat nog laten zien.
De kleden hang je over de houten balk en als je goed 
kijk zie je de stralen uit de leiding komen. 
(Ik heb voor de foto even de kraan aangezet)

Dan gaat het door de wringer. Jan laat op de foto 
hieronder zien hoe dat moet 😉


En daar hangen ze dan te drogen.
Vind het kleed hier boven wel heel mooi.


Nog een laatste blik op het meer met de spelende 
kinderen in het water.

En weer thuis gekomen even met een rosétje 
op het terras een boek lezen  

We eten een heerlijk potje met diverse groente, kip en rijst.
En natuurlijk is er nog van het toetjes van gisteren over mm.....

Zeg Paula wat is het recept van die lekkere taart?
Weet je wat we maken er nog wel eentje. Pen en papier bij de hand?


En dan komt de taart zo uit de oven.

's Avonds is het fris en de muggen weten ons ook te vinden, maar ja we willen toch wel bij het vuurtje buiten zitten. Dus we kleden ons goed aan.
Op de grond staan geurspiralen.
Gezellig bij een knapperd vuurtje, gestookte in een stuk rioolbuis.
Ik kijk ineens op en het lijkt wel of de lucht in brand staat, 
wat een prachtige zonsondergang.







 We blijven foto's maken, zo mooi.


 Jan, is het bruggetje al af?

 Terug bij het vuur moesten toch de worstjes nog even 
in de vlam gehouden worden.


 En ineens begint het te regenen, het vuur blust vanzelf wel.


Het is nu 0.30 uur, tijd om naar bed te gaan.






Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

2023 loopt ten einde

Quilts van mijzelf

De eerste 3 maanden van 2024